Λίμνη Loch Ness

Η λίμνη του Loch ness είναι μια μεγάλη λίμνη γλυκού νερού που βρίσκεται περίπου 37 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Inverness και είναι είναι η δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη στη Σκωτία, μετά τη λίμνη Lomond.

Η διάσημη λίμνη η οποία από τον νότο συνδέεται με τον ποταμό Oich και με ένα τμήμα του καναλιού της Καληδονίας, το οποίο στη συνέχεια οδηγεί στη λίμνη Och. Από βόρεια, συνδέεται με το Bona Narrows που βγαίνει στο Loch Dochfour, το οποίο τροφοδοτεί τον ποταμό Ness και ένα περαιτέρω τμήμα του καναλιού στο Inverness που καταλήγει στη Βόρεια Θάλασσα μέσω του Moray Firth.

Το κάστρο Urquhart, με θέα στη λίμνη Loch ness, έχει παίξει μεγάλο ρόλο στην ιστορία της λίμνης όπου χρονολογείται κάπου από τον 13ο έως τον 16ο αιώνα και χτίστηκε στη θέση μιας πρώιμης μεσαιωνικής οχύρωσης που χρησιμοποιήθηκε στους Πολέμους της Σκωτίας για την Ανεξαρτησία και στη συνέχεια κρατήθηκε ως βασιλικό κάστρο, δεχόμενο πολλές επιδρομές πολλές φορές από τον κόμης MacDonald of Ross οι οποίες συνεχίστηκαν και μετά την παραχώρηση του κάστρου στο Clan Grant το 1509. Το κάστρο ενώ ενισχύθηκε παρά επιδρομές που δεχόταν, για να εγκαταλειφθεί εντέλει σχεδόν στα μέσα του 17ου αιώνα.

Το Urquhart το 1692 καταστράφηκε εν μέρει για να αποτραπεί η χρήση του από τις δυνάμεις των Ιακωβιτών και στη συνέχεια διαλύθηκε. Σήμερα, το κάστρο ανήκει στην Ιστορική Σκωτία και το 2002 δημιουργήθηκε και χτίστηκε ένα κέντρο επισκεπτών που από εκεί μπορείτε να εξερευνήσετε το ερείπιο και να ανεβείτε στην κορυφή του Grant Tower για να απολαύσετε εκπληκτική θέα στη λίμνη και στο Great Glen.

Το Loch ness έγινε επίσης διάσημο, από την παρουσία του ενός και μοναδικού τέρατος του Loch ness, που φημολογείται ότι κρύβεται κάτω από την επιφάνειά του. Δίνοντάς το παρατσούκλι «Nessie», οι επιστήμονες μπερδεύονται ακόμα με την πιθανή ύπαρξή της.

Η πρώτη γνωστή αναφορά της Nessie έγινε από ένα άρθρο στην Inverness Courier που δημοσιεύτηκε στις 2 Μαΐου 1933, σχετικά με ένα μεγάλο «θηρίο» ή «ψάρι σαν φάλαινα». Το άρθρο αναφερόταν στην θέαση ενός τεράστιου πλάσματος με το σώμα μιας φάλαινας να κυλάει στο νερό στη λίμνη, ενώ το ζευγάρι που το είδε οδηγούσε στο A82 στις 15 Απριλίου 1933.

Μετά την δημοσίευση του άρθρου αυτού, η πιθανότητα ενός «τέρατος» έγινε φαινόμενο των μέσων ενημέρωσης, με τις εφημερίδες του Λονδίνου να στέλνουν τους ανταποκριτές τους στη Σκωτία πληρώνοντας 20.000 λίρες για όποιον μπορούσε να συλλάβει το τέρας. Έτσι ξεκίνησε η αναζήτηση ενός υδρόβιου πλάσματος με μακρύ λαιμό, που έμοιαζε με δεινόσαυρο.

Από τότε η Nessie βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της τοπικής λαογραφίας και των ειδήσεων. Πολλές φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τότε αλλά όλες έχουν δηλωθεί ως ψεύτικες. Υπήρξαν πάνω από 1000, μερικές φορές ανεξήγητες, μαρτυρίες και θεάσεις αυτόπτων μαρτύρων ανά τα χρόνια που συνεχίζουν να κρατούν ζωντανή την παρουσία της Nessie στο Loch Ness.